Tweet
غنّاية اغلال
الّي ماشيين للدفينة
كانت حا الورقة طاحت و ماتـت مسكينة
و كانوا شي زوج اغلال معمّدين للدفينة
ناضوا قالوا نمشيوا نعزّيوا مع هاد العشيّة
كان الوقت خريف و كانت الشمس دهبيّة
ادّاوا قوالب سكّور قْـرَع الزيت و الفَرينة
شكاير الدشيش و الزمّيت و سميد الروينة
بالصّح كي وصلوا تمّ صابتهم خلعة مساكن
خريف و شتوة جا الربيع و نوّرت الزياتـن
و كل دوك الوراق الّي ماتو فالعام الّي فات
زادوا ناضوا كيما ناض كل غرس و نبات
بقا داك الشي فخاطرهم دوك زوج الاغلال
و قريب خياقوا و غاضهم بزّاف داك الحال
حتّى خرجت الشميـسة تضوي عل المكـان
و قالتلهم: ريّحوا يا سدات زيارتكم بالتّـمان
اقّعْدوا اشّربوا كويّس أتاي ولّى فنجال قهيوة
ويلَى ما حبّيتوا ها الكار ماشي لسيدي بـلوة
ادّوهْ تـشوفوا البلاد و ما تـدّوا هاد الحزيـنة
تكحّل ضي العيان و تزيد الهمّ عل الغبيـنة
ادّوا كلامي صحيح الكفن ما فيه حتّى زين
ويـلَى الدنيا ما تدوم و امّـاليها دايمن فايتـين
حقّ ربّي كا تـتـنوّر وجوهـكم بخيـر الالوان
و تـتـنوّر كـل شجرة حتّى اليـبنوز و الققلان
النبات و كـل الحيوان ناشطة بانغام الصيف
اوتار العيدان و المزمار و الصوت الطيف
بسيط رمل الماية و البطايحي نوبة زيـدان
الصهيبة و الساقي بينا يدور و يغدّر الكيسان
اغنموا هاد الفرجة و تسلّوا هادي ساعة هانيّة
الشمس مالت ما تدروا باش تجيكم الصبحيّة
طاح الليل و اغلال رجعوا لديارهم فرحانين
و على خاطر كانوا بكيوس الراح مشعشعين
كان هدا على هدا يتمايل بين الحلفة و الديس
بالصّح من سما عالي كان قمر عليهم حريس
Traduction, gracieuseté de feu J. Prévert:
Chanson des Escargots
Qui Vont à l'Enterrement
A l'enterrement d'une feuille morte
Deux escargots s'en vont
Ils ont la coquille noire
Du crêpe autour des cornes
Ils s'en vont dans le noir
Un très beau soir d'automne
Hélas quand ils arrivent
C'est déjà le printemps
Les feuilles qui étaient mortes
Sont toutes ressuscitées
Et les deux escargots
Sont très désappointés
Mais voilà le soleil
Le soleil qui leur dit
Prenez prenez la peine
La peine de vous asseoir
Prenez un verre de bière
Si le coeur vous en dit
Prenez si ça vous plaît
L'autocar pour Paris
Il partira ce soir
Vous verrez du pays
Mais ne prenez pas le deuil
C'est moi qui vous le dis
Ça noircit le blanc de l'oeil
Et puis ça enlaidit
Les histoires de cercueils
C'est triste et pas joli
Reprenez vos couleurs
Les couleurs de la vie
Alors toutes les bêtes
Les arbres et les plantes
Se mettent à chanter
A chanter à tue-tête
La vraie chanson vivante
La chanson de l'été
Et tout le monde de boire
Tout le monde de trinquer
C'est un très joli soir
Un joli soir d'été
Et les deux escargots
S'en retournent chez eux
Ils s'en vont très émus
Ils s'en vont très heureux
Comme ils ont beaucoup bu
Ils titubent un p'tit peu
Mais là-haut dans le ciel
La lune veille sur eux
Commentaire